مکانیسم خطر ابتلا به اختلالات عروق کرونر قلب

عسل و بیماری های قلبی عروقی آنتی اکسیدان های موجود در عسل طبیعی با موم سبلان مانند فلاونوئیدها، پلی فنول ها، ویتامین C و مونوفنولیک ها ممکن است با کاهش خطر نارسایی های قلبی عروقی مرتبط باشند.

در بیماری کرونری قلب، اثرات محافظتی فلاونوئیدها مانند آنتی اکسیدان، ضد ترومبوتیک، ضد ایسکمیک و شل کننده عروق و فلاونوئیدها از طریق سه مکانیسم خطر ابتلا به اختلالات عروق کرونر قلب را کاهش می دهد: (الف) بهبود اتساع عروق کرونر، (ب) کاهش توانایی عروق کرونر.

پلاکت‌ها در خون لخته می‌شوند و (ج) از اکسید شدن لیپوپروتئین‌های با چگالی کم جلوگیری می‌کنند.

اگرچه طیف گسترده ای عسل طبیعی گشنیز از انواع آنتی اکسیدان وجود دارد، اسید کافئیک، کوئرستین، فن اتیل استر، کامفرول، گالانژین و آکاستین در انواع مختلف عسل غالب است. تحقیقات متعدد نشان داد که برخی از پلی فنول های عسل عملکرد دارویی امیدوارکننده ای در کاهش اختلالات قلبی عروقی دارند.

با این حال، تحقیقات و آزمایشات بالینی in vitro و in vivo باید برای تأیید بیشتر این ترکیبات در کاربردهای پزشکی آغاز شود.

عسل و بیماری های عصبی متون علمی مهمی برای نشان دادن عوامل تغذیه ای به عنوان درمان های محافظت کننده عصبی جدید وجود دارد و عسل یکی از آنتی اکسیدان های تغذیه ای امیدوارکننده است.

عسل دارای اثرات ضد اضطراب، ضد افسردگی، ضد تشنج و ضد درد است و محتوای اکسیداتیو سیستم عصبی مرکزی را بهبود می بخشد.

مطالعات متعددی بر روی عسل نشان می دهد که پلی فنول های عسل دارای خواص نوتروپیک و محافظت کننده عصبی هستند.

 ترکیبات پلی فنول عسل ROS بیولوژیکی را خاموش می کند که منجر به مسمومیت عصبی، پیری و رسوب پاتولوژیک پروتئین های نادرست تا شده، از جمله آمیلوئید بتا می شود.

ترکیبات پلی فنل عسل از طریق اکسیتوتوکسین ها، از جمله اسید کینولینیک و اسید کاینیک، و نوروتوکسین ها، از جمله 5-S-سیستئینیل-دوپامین و 1-متیل-4-فنیل-1،2،3،6-تتراهیدروپیریدین، با استرس اکسیداتیو مقابله می کنند.

علاوه بر این، ترکیبات پلی‌فنل‌های عسل طبیعی کندو با چالش‌های آپوپتوز مستقیم از طریق آمیلوئید بتا، متیل جیوه و رتینوئید مقابله می‌کنند.

 عسل خام و پلی فنول عسل، التهاب عصبی ناشی از میکروگلیا را که از طریق نوروتوکسین های ایمونوژنیک یا آسیب ایسکمی ایجاد می شود، کاهش می دهند.

مهمتر از همه، پلی فنول های عسل با التهاب عصبی در هیپوکامپ، ساختار مغزی که در حافظه نقش دارد، مقابله می کند.

پلی فنول های عسل طبیعی بدون موم از اختلالات حافظه جلوگیری می کند و باعث تولید حافظه در سطح مولکولی می شود.

تحقیقات متعددی پیشنهاد می‌کنند که تغییرات مدارهای عصبی خاص زمینه ساز بهبود حافظه و اثرات عصبی دارویی عسل است.

با این حال، مطالعات بیشتری برای تعیین تأثیر بیوشیمیایی نهایی عسل بر اختلال عملکرد میتوکندری، آپوپتوز، نکروز، سمیت تحریکی و التهاب عصبی مورد نیاز است و فعالیت های ضد اضطراب، ضد دردی، ضد تشنج و ضد افسردگی باید با جزئیات بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.