دستگاه پوشیدنی چشمی، یعنی شیشه هوشمند و فریم عینک ایتالیا نیز از اپتیک های شبکیه، اپتیکال و ویدئویی استفاده می کند.
در حالی که دستگاههای پوشیدنی دستپوش مانند گوشیهای هوشمند، تبلتها، ساعتهای هوشمند از اپتیکهای ویدئویی و نوری استفاده میکنند.
دستگاه های پوشیدنی فضایی واقعیت افزوده از پروژکتور و اپتیک نوع هولوگرام استفاده می کنند.
واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) دو ویژگی پشتیبان دیگر شیشههای هوشمند هستند که به مربیان کمک میکنند تا با تعامل و تجربه در دنیای واقعی موضوع را یاد بگیرند و آموزش دهند.
با ویژگی AR، کاربران شیشه هوشمند (دانش آموز و معلم) می توانند مسائل دنیای واقعی را با امکان روی هم قرار دادن ببینند.
از طرف دیگر، VR دانش آموز یا معلم را قادر می سازد تا محیط تولید شده توسط کامپیوتر را تجربه کرده و با آن تعامل داشته باشد. با فناوری VR، معلم و دانشآموزان میتوانند به صورت مجازی مشارکت کنند و در آن فکر کنند.
عینک هوشمند در تهیه مستندات مربوط به کلاس یا دوره یا سخنرانی موضوعی کمک می کند.
فرض کنید معلم در یک کلاس درس مفهومی را آموزش داده است، که سخنرانی را می توان به صورت ویدئو، یک سند متنی با کمک ویژگی های صوتی (تبدیل صدا به متن) ضبط کرد.
زبان آموز انتخاب بسیار خوبی برای انتخاب و ضبط موضوعات و بخش ها در یک سخنرانی دارد، علی رغم اینکه هر بار کل سخنرانی را مرور می کند.
همچنین به نظر می رسد که شیشه هوشمند نقش حیاتی در تور آموزشی در محل یا فعالیت های تحقیقاتی به ویژه در زمینه های مهندسی صنایع، مطالعات تاریخی ضروری، معماری و ساخت و ساز دارد.
اگر یک کارشناس دانشگاهی یا محقق یک وظیفه تحقیقی مربوط به بازرسی و تهیه گزارش از مکانهای تاریخی را انجام داده باشد، این عینک هوشمند به ثبت اطلاعات احتمالی در محل در قالب برخی اوراق کاری از جمله ارقام اصلی کمک میکند.
برای این کار، ویژگی های فعال اپتیک (دوربین، بینایی)، ویژگی های صوتی، نوشتن متن، تبدیل صدا به متن و غیره مفید خواهد بود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.