سیستم‌های لوله‌کشی پلی‌اتیلن که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرند، نه تنها به دلیل رزین‌های با کارایی بالا، بلکه به دلیل پیشرفت در آموزش، قابل اعتمادتر هستند.
تجهیزات فیوژن و جابجایی؛ و طیف گسترده ای از اتصالات تعمیر تخصصی، از جمله الکتروفیوژن.
همچنین، به دلیل انعطاف پذیری لوله پلی اتیلن یک دوم، می توان در شرایط اضطراری جریان گاز را فشرده کرد.
به این ملاحظات اضافه شده این واقعیت بود که PE بسیار قابل اعتمادتر از سلف خود که از نظر مکانیکی جفت شده بود از دهه 1920 تا 1950 استفاده می شد.
به آسانی آشکار شده بود که لوله پلی اتیلن تاثیر مثبتی بر عملیات توزیع گاز طبیعی داشته است.
علاوه بر شخم زدن، شرکت های برق به طور فزاینده ای از حفاری حفاری یا حفاری جهت دار افقی (HDD) برای نصب لوله پلی اتیلن استفاده می کردند.
در دهه 1990، شرکت های گاز از HDD برای نصب لوله های توزیع گاز پلی اتیلن در سوراخ های کم عمق و کوتاه (مثلاً کمتر از 6 فوت عمق و کمتر از 500 فوت طول) استفاده می کردند.
این لوله ها عموماً با قطر کوچک (2، 4 یا 6 اینچ) بودند.
در چنین کاربردهای حفاری، مهندسان تاسیسات باید به الزامات طراحی عمومی رسیدگی می‌کردند، در حالی که جزئیات پروژه‌های خاص را باید توسط یک خدمه با تجربه و آموزش دیده متشکل از حفاری‌ها و نصاب‌ها انجام می‌دادند.
برخی از پارامترهای کلیدی که حفاری ها باید در نظر می گرفتند عبارت بودند از مکان یابی تاسیسات عبوری (آب، فاضلاب، برق، و ارتباطات)، انتخاب سیالات حفاری مطابق با تشکیل خاک، باز کردن چاه، کنترل بازگشت ناخواسته سیال (مهاجرت سیال حفاری به سطح)، اندازه چرخش جداکننده را به درستی تعیین کنید تا از فشار بیش از حد لوله در حین عقب نشینی، دست زدن به لوله های سیم پیچی و ایجاد اتصالات جلوگیری شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.